Artykuł Ekspercki | WSB w Szczecinie
Ekspert: Koniec roku skłania nas do refleksji o sile czasu
2021-12-15
Przed nami czas Świąt i koniec roku 2021. Pandemia nie ustępuje i żyjemy w dynamicznie zmieniającym się otoczeniu. Ważne jest, aby w tym szczególnym okresie znaleźć chwilę na podsumowania i przemyślenia, a także refleksję na temat życia.
Być własnym… doradcą inwestycyjnym
Według naukowców czas jest bardziej wartościowy niż pieniądz. Zasadne w takim razie staje się w tym kontekście, w obliczu dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości, zadanie sobie pytań: Czy naprawdę we właściwy sposób cenimy czas? Czy osoby mające największą ilość zer na koncie są najbardziej bogate? I wreszcie-jak bogaty jest człowiek, który ciągle pracuje, a nie ma go na to, by cieszyć się życiem?
Znalezienie odpowiedzi na to pytanie nie należy do najłatwiejszych. Jednak każdy kończący się w naszym życiu okres, bądź jak obecnie-zakończenie kolejnego roku, jest dobrą okazją do tego, by zwolnić i zastanowić się nad tym, co dzieje się dookoła nas i z nami samymi:
Aby pomóc w rozwikłaniu tych kwestii, musimy stać się własnymi doradcą inwestycyjnym i zadać sobie pytania: Czego chcemy od życia? W jaki sposób możemy sprawić, by nasz czas miał sens i znaczenie? Życie polega na podejmowaniu decyzji, tych ważnych i mniej istotnych. Są decyzje, które podjęliśmy i takie, od których podjęcia się powstrzymaliśmy. Zanim jednak je podejmiemy, są one wewnętrznymi procesami myślowymi, które dopiero z czasem zostaną przekształcone w działanie.
Anna Rosiak, Ekspert WSB w Szczecinie w obszarze Psychologii
Zrozumieć swoje działania
Działania, które zostały zrealizowane, wyzwalają w nas pozytywne i negatywne konsekwencje, które generują różne emocje i poczucie szacunku do samego siebie. Kiedy oceniamy działania, jako pozytywne doświadczamy radości i dumy. Żal i smutek przeżywamy wtedy, gdy chcieliśmy coś zrobić i tego nie zrobiliśmy. Kiedy nie zrobiliśmy czegoś, co wywołało negatywne konsekwencje dla innych, czujemy się mądrzy i roztropni. Głupio i bezmyślnie czujemy się wtedy, kiedy zobaczymy, że działania, które podjęliśmy, nie przyniosły określonych rezultatów i należało się od nich powstrzymać.
W jaki sposób podejmujemy konkretne działania, a z innych rezygnujemy? Przecież, każdy z nas chce być mądry i szczęśliwy, a nie czuć się głupio i rozpoczynać działania, których będzie żałował. Dlatego zrozumienie, procesów myślowych, które oddziałują na nasze decyzje, staje się bardzo istotne, ponieważ wpływa na nie coś innego, co jest w naszym umyśle, a czego jesteśmy nieświadomi. Jest to subiektywna perspektywa postrzegania czasu.
Historia Krypty Kapucynów
W XVIII wieku w piwnicy kościoła p.w. Santa Maria Della Concezione, który mieści się u szczytu schodów Hiszpańskich w Rzymie, członkowie tajemniczej sekty stworzyli przerażające memento dla upływu czasu. Mozaika, która tam powstała, nie jest zrobiona z kolorowego szkła, jak znajdującej się opodal Bazyliki Św. Piotra, lecz z wyblakłych ludzkich kości.
Jak pisze dalej prof. Zimbardo w swojej książce „Paradoks czasu”. To widowisko jest równie przerażające, jak i czarujące. Setki spiętrzonych w stosy czaszek formułują romańskie łuki. Tysiące pojedynczych kręgów tworzy skomplikowane mandale. Kości tworzą świeczniki, w których są żarówki. Zwisający z sufitu szkielet małego chłopca dzierży w kościstych dłoniach wagę Temidy. Kompletnie odziani mnisi, których skóra wydaje się nienaruszona, wyglądają, jakby czekali na wieczność. Kapucyni znani z tego, że kształt ich kapturów dał nazwę kawie zwieńczonej pianką, czyli kawie cappuccino, powtórnie pochowali w tej krypcie 4 tysiące zmarłych braci. Krypta kapucynów stwarza wrażenie hollywoodzkiej scenografii, czy wyjątkowo dobrze przygotowanego wystroju na Halloween.
Opis przedstawiony przez pro. Zimbardo skłonił mnie do refleksji, tym bardziej że przy wejściu do krypty, na posadzce wyryta jest inskrypcja: Kim jesteś dziś, oni byli kiedyś, Kim dzisiaj są, Ty kiedyś będziesz. Krypta uroczyście przypomina żyjącym o ich ostatecznym przeznaczeniu, zawiera ona szczątki życia samego w sobie. Gdyby kości mogły mówić, usłyszelibyśmy historie niedoszłych Michałów Aniołów, Rafaelów…
-dodaje Anna Rosiak
To przesłanie jest wezwaniem do życia w pełni, jak najbardziej treściwie, do życia, które jest nam dziś dane. Mówimy tu o potędze czasu w kontekście życia każdego z nas. Siła czasu uderza nas przy doniosłych wydarzeniach: śmierci kochanej osoby, doświadczeń z pogranicza życia i śmierci, czy też zbiorowej tragedii. Wiele z tych przeżyć odczuwamy ostatnio częściej, co przekłada się na nasz stan psychiczny.
Czas na refleksję jest teraz
Zatrzymujemy się i w zadumie zastanawiamy nad naszym istnieniem. Nad tym co jest dla nas ważne, co się liczy, a czego nie chcemy doświadczać. Mówimy tu zarówno o pracy, relacjach, pieniądzach, samorealizacji, jak i sukcesach oraz porażkach:
Warto jest znaleźć czas na tę refleksję z końcem każdego ważnego dla nas okresu. Nasze życie jest ulotne, i to nie jest tajemnicą. Jednak to, jakie tajemnice skrywane są w nas samych, musimy ocenić indywidualnie i otworzyć się na własne przemyślenia.
-dodaje Anna Rosiak.
Autorką artykułu jest mgr Anna Rosiak, Ekspert WSB w Szczecinie w obszarze Psychologii
*Zdjęcie główne artykułu pochodzi ze strony Unsplash.com
